İBN EBÜ’l-ESVED

(ابن أبي الأسود)

Ebû Bekr Abdullāh b. Muhammed b. Ebi’l-Esved Humeyd el-Basrî (ö. 223/838)

Hadis hâfızı ve kadı.

Hayatı hakkında yeterli bilgi yoktur. Altmış yaşında öldüğü rivayetine bakılırsa 163’te (780), Ali b. Medînî’nin onunla aralarında altı ay bulunduğunu söylediğine göre ise bu tarihten bir yıl önce doğmuş olmalıdır. Dedesine nisbetle İbn Ebü’l-Esved diye tanınır. Hadis ilmiyle uğraşan bir aile içinde yetiştiği anlaşılmaktadır. İlk eğitimini, rivayetleri çeşitli hadis kitaplarında yer alan dedesi Humeyd b. Esved ile dayısı Abdurrahman b. Mehdî’den aldı. Daha sonra aralarında İmam Mâlik, Ca‘fer b. Süleyman, Ebû Avâne el-Vâsıtî, Hammâd b. Zeyd ve Yahyâ b. Saîd el-Kattân gibi muhaddislerin yer aldığı pek çok hocadan hadis dinledi. Buhârî, Ebû Dâvûd, İbrâhim el-Harbî, İbn Ebü’d-Dünyâ, Fesevî gibi muhaddisler de kendisinden hadis öğrendiler.

İbn Ebü’l-Esved, Ebû Avâne’den (ö. 176/792) hadis dinlediğinde yaşının küçük olması sebebiyle ondan yaptığı rivayetler açısından tenkit edilmiş ve özellikle Yahyâ b. Maîn’in onun için “lâ be’se bih” ifadesini kullanmasına rağmen hakkında olumlu bir kanaate sahip olmadığı belirtilmiştir. Buna karşılık Hatîb el-Bağdâdî kendisinden “sağlam bir hadis hâfızı” diye söz etmiştir. Bir süre Hemedan kadılığı da yapmış olan İbn Ebü’l-Esved’in rivayet ettiği hadislerin yirmisi Buhârî’nin el-CâmiǾu’ś-śaĥîĥ’inde yer almış, ayrıca yine Buhârî el-Edebü’l-müfred’inde, Ebû Dâvûd es-Sünen’inde ve Tirmizî el-CâmiǾu’ś-śaĥîĥ’inde ondan rivayette bulunmuştur. İbn Ebü’l-Esved Cemâziyelâhir 223’te (Mayıs 838) Bağdat’ta vefat etti. Aynı yıl ramazan (ağustos) ayında öldüğü de zikredilmiştir.

BİBLİYOGRAFYA:

Buhârî, et-Târîħu’l-kebîr, V, 189; İbn Ebû Hâtim, el-Cerĥ ve’t-taǾdîl, V, 159; İbn Hibbân, eŝ-Ŝiķāt, VIII, 348; Kelâbâzî, Ricâlü Śaĥîĥi’l-Buħârî, I, 426; Hatîb, Târîħu Baġdâd, X, 62-64; İbn Asâkir, el-MuǾcemü’l-müştemil, s. 159-160; Mizzî, Tehźîbü’l-Kemâl, XVI, 46-49; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǿ, X, 648-649; a.mlf., Teźkiretü’l-ĥuffâž, II, 493; a.mlf., Mîzânü’l-iǾtidâl, II, 491; a.mlf., Târîħu’l-İslâm: sene 221-230, s. 240-241; Safedî, el-Vâfî, XVII, 439; İbn Hacer, Tehźîbü’t-Tehźîb, VI, 6; İbnü’l-İmâd, Şeźerât, II, 52; Fuat Sezgin, Buhârî’nin Kaynakları Hakkında Araştırmalar, İstanbul 1956, s. 209.

Ali Yardım