EBÛ AVÂNE el-İSFERÂYÎNÎ

أبو عوانة الإسفراييني

Ebû Avâne Ya‘kub b. İshâk b. İbrâhîm el-İsferâyînî (ö. 316/929)

Tanınmış hadis hâfızı.

230 (844-45) yılından sonra doğduğu rivayet edilmektedir. Aslen Nîşâburludur. İsferâyin’de oturan bir aileden geldiği için burada doğduğu düşünülebilir. İlk tahsiline Kur’an okumayı öğrenmekle başladı. Ardından hadis ve fıkıh ilimlerine yöneldi. Memleketindeki âlimlerden faydalandıktan sonra Horasan, Irak, İran, Şam, Mısır, Mekke, Medine ve Yemen’i dolaştı. Buralarda yıllarca kalarak tanınmış âlimlerin derslerine devam etti; hadis ve fıkıh bilgisini geliştirdi. Kendilerinden hadis yazıp fıkıh öğrendiği hocaları arasında Müslim b. Haccâc, Ahmed b. Ezher, Ömer b. Şebbe, Muhammed b. Yahyâ ez-Zühlî, Ebû Zür‘a er-Râzî ve Ebû Hâtim er-Râzî gibi âlimler vardır.

Ebû Avâne İsferâyin’e döndükten sonra burada hadis okutmaya başladı. 292 (904-905) yılında Cürcân’da hadis rivayet ettiği bilinmektedir. İmam Şâfiî’nin görüşlerini ve eserlerini İsferâyin’e ilk getiren odur ve bu eserleri Şâfiî’nin en meşhur iki râvisi Rebî‘ b. Süleyman el-Murâdî ve İsmâil b. Yahyâ el-Müzenî’den doğrudan rivayet etmesiyle meşhurdur. Ebû Avâne’nin talebeleri arasında tanınmış muhaddislerden Ebû Ali en-Nîsâbûrî, İbn Adî, Taberânî, Ebû Bekir el-İsmâilî, Gıtrîfî ve kendi oğlu Ebû Mus‘ab Muhammed bulunmaktadır.

Beş defa haccettiği söylenen Ebû Avâne el-İsferâyînî Zilhicce 316’da (Ocak 929) İsferâyin’de vefat etti. Sonraları mezarı üzerine bir türbe yapıldı ve burası halkın ziyaretgâhı haline geldi.

Eserleri. 1. el-Müsnedü’l-muhrec Ǿalâ kitâbi Müslim b. el-Haccâc. es-Sahîhu’l-müsned, Sahîhu Ebî ǾAvâne, Müsnedü Ebî ǾAvâne, Müstahrecü Ebî ǾAvâne adlarıyla da anılan eser, Sahîh-i Müslim üzerine düzenlenmiş bir müstahrec*dir. Kâtib Çelebi bu eseri Muhtasarü’l-müsnedi’s-sahîh Ǿalâ Müslim adıyla da zikretmektedir (Keşfü’z-zunûn, I, 556). Ebû Avâne, kendi isnadlarıyla Sahîh-i Müslim’deki rivayetleri desteklediği bu eserin bölümlerine kısa başlıklar koymuş, yer yer açıklamalar yapmış, rivayetlerde yapılan yanlışlıkları göstermeye çalışmıştır. Eserin bir bölümü Müsnedü Ebî ǾAvâne adıyla yayımlanmıştır (Haydarâbâd 1362/1943). Bazı bölümlerinin üzerindeki Muhtasaru Ebî ǾAvâne ibaresi (bk. Millet Ktp., Feyzullah Efendi, nr. 508, 509), Ebû Avâne’nin bu adı taşıyan başka bir eseri bulunduğu kanaatini uyandırmıştır. Nitekim Hidîviyye Kütüphanesi’nde Muhtasaru Ebî ǾAvâne fi’l-hadîs adlı diğer bir eserinin daha mevcut olduğu kaydedilmektedir (Kays Âl-i Kays, II/2, s. 374).

BİBLİYOGRAFYA:

Ebû Avâne, Müsned, Haydarâbâd 1362/1943 → Beyrut, ts. (Dârü’l-Ma‘rife); Sehmî, Târîhu Cürcân, Beyrut 1401/1981, s. 490; İbn Hallikân, Vefeyât, VI, 393-394; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǿ, XIV, 417-422; a.mlf., Tezkiretü’l-huffâz, III, 779-780; Sübkî, Tabakāt, III, 487-488; Keşfü’z-zunûn, I, 556; II, 1075, 1671, 1679, 1685; İbnü’l-İmâd, Şezerât, II, 274; Süyûtî, Tabakātü’l-huffâz, (Ömer), s. 327; Hediyyetü’l-Ǿârifîn, II, 544; Kettânî, er-Risâletü’l-müstetrafe, s. 27; Ziriklî, el-AǾlâm (Fethullah), VIII, 196; Kehhâle, MuǾcemü’l-müǿellifîn, XIII, 242; Kays Âl-i Kays, el-Îrâniyyûn, II/2, s. 374; Sezgin, GAS, I, 174; Ramazan Şeşen, Fihrisü mahtûtâti Mektebeti Köprülü, İstanbul 1406/1986, I, 209-211; J. A. Wakin, “Abū ǾAwāna”, EIr., I, 260.

Mücteba Uğur