DERVİŞ ALİ, İmam

(ö. 1127/1715)

Türk hattatı.

Kendisinden önce yaşayan aynı adlı hattattan ayırt edilmek için “İkinci”, “Anbârîzâde” veya “İmam” lakaplarıyla anılır. İstanbul’da doğdu. Babası Anbarcızâde lakabıyla tanınırdı. Sülüs ve nesih yazılarını Ağakapılı İsmâil Efendi’den öğrenip icâzet almakla beraber Hâfız Osman’la da yakınlığı olmuş ve ondan faydalanmıştır. Sultanhamam-Marpuççular semtinde yenilenmiş haliyle Marpuççular Camii adı altında ibadete açık olan ve Alacamescid diye de bilinen Çelebioğlu Mescidi’nde imamlık yapmış, birçok mushaf, en‘âm ve evrâd-ı şerîfe yazmıştır. Mevlevî olan Derviş Ali, vefatında Karacaahmet Mezarlığı’ndaki Miskinler Tekkesi yakınına defnedilmiştir. Yetiştirdiği talebeler arasında İsmâil Zühdi Ağa (Eski Zühdi) ve aynı zamanda damadı olan Hüseyin Hablî zikre değer hattatlardandır.

BİBLİYOGRAFYA:

Suyolcuzâde, Devhatü’l-küttâb, s. 50; Müstakimzâde, Tuhfe, s. 338; Habîb, Hat ve Hattâtân, İstanbul 1305, s. 127; Clément Huart, Les Calligraphes et les miniaturistes de l’Orient Musulman, Paris 1908, s. 151; Şevket Rado, Türk Hattatları, İstanbul, ts. (Yayın Matbaacılık), s. 123.

M. Uğur Derman