AVN b. ABDULLAH

عون بن عبد الله

Ebû Abdillâh Avn b. Abdillâh b. Utbe b. Mes‘ûd el-Hüzelî el-Kûfî (ö. 110/728 [?])

İlk devir âbid*lerinden, muhaddis tâbiî.

Aslen Medineli olup Medine’nin yedi meşhur fakihinden (fukahâ-i seb‘a*) Ubeydullah b. Abdullah’ın kardeşidir. Medine’den Kûfe’ye hicret ederek orada ibadet ve takvâsıyla tanındı. Bir ara Mürcie mezhebinin görüşlerini benimsediyse de sonradan vazgeçti. Halife Ömer b. Abdülazîz’in ilgisine mazhar olarak onunla sohbetlerde bulundu. Kaynaklarda, zenginlerle düşüp kalmaktan çok fakirlere yakın olmayı tercih ettiği rivayet edilen Avn’ın 20.000 dirhemden fazla olan servetini fakirlere dağıttığı nakledilir.

Rivayetleri Müslim’in Sahîĥ’i ile dört meşhur Sünen’de yer alan Avn, babası Abdullah, kardeşi Ubeydullah, Saîd b. Müseyyeb, İbn Abbas ve Ebû Hüreyre gibi âlimlerden hadis rivayet etmiştir. Onun Hz. Âişe ile Ebû Hüreyre’den olan rivayetlerinin mürsel* olduğu söylenmektedir. İshak b. Yezîd el-Hüzelî, Mis‘ar b. Kidâm gibi âlimler de kendisinden rivayette bulunmuşlardır.

BİBLİYOGRAFYA:

İbn Sa‘d, eŧ-Ŧabaķāt, VI, 313; Buhârî, et-Târîħu’l-kebîr, VII, 13-14; Ebû Nuaym, Hilye, IV, 240-272; İbnü’l-Cevzî, Sıfatü’s-safve, III, 100-104; Nevevî, Tehźîb, II, 41; Zehebî, AǾlâmü’n-nübelâǿ, V, 103-105; İbn Hacer, Tehzîbü’t-Tehzîb, VIII, 171; Şa‘rânî, eŧ-Ŧabaķāt, I, 36.

Hasan Kâmil Yılmaz