ATÂ b. YESÂR
عطاء بن يسار
Ebû Muhammed Atâ b. Yesâr el-Hilâlî el-Medenî (ö. 103/721)
Tâbiîn devri fıkıh ve hadis âlimlerinden.
Hayatı hakkında yeterli bilgi bulunmayan Atâ b. Yesâr 19 (640) yılında doğdu. Babası ve fukahâ-i seb‘a*dan olan kardeşi Süleyman gibi o da Hz. Peygamber’in zevcesi Meymûne bint Hâris el-Hilâliyye’nin mevlâ*sı idi. Tâbiîn devri Medine
fıkıh âlimleri arasında önemli bir yeri bulunan ve rivayetleri Kütüb-i Sitte’de yer alan Atâ, aynı zamanda çok hadis rivayet edenlerden olup güvenirliği konusunda İbn Maîn, Ebû Zür‘a, Nesâî, İbn Hibbân ve diğer hadis âlim ve münekkitleri ittifak etmişlerdir. Rivayette bulunduğu kimseler arasında Hz. Âişe, Meymûne, İbn Mes‘ûd, Ebû Hüreyre, Ebû Eyyûb el-Ensârî, Zeyd b. Sâbit, Üsâme b. Zeyd, Zeyd b. Hâlid, Ebû Saîd el-Hudrî, İbn Ömer, İbn Abbas, Muâz b. Cebel, Ebû Zer, Ebü’d-Derdâ ve Ubâde b. Sâmit gibi büyük sahâbîler yer almaktadır. Ondan da Amr b. Dînâr, Zeyd b. Eslem, Ebû Seleme b. Abdurrahman, Muhammed b. Ebû Harmele, Yezîd b. Abdullah, Şureyk b. Ebû Nemir gibi birçok hadis âlimi rivayette bulunmuşlardır.
103 (721) yılında İskenderiye’de seksen dört yaşlarında vefat eden Atâ b. Yesâr’ın ölüm tarihinin 94, 97 veya 104 olduğuna dair farklı rivayetler de vardır.
BİBLİYOGRAFYA:
İbn Sa‘d, et-Tabakāt, V, 173-175; Buhârî, et-Târîhu’l-kebîr, VI, 461; İbn Kuteybe, el-MaǾârif (Ukkâşe), s. 138, 441, 459; el-Cerh ve’t-taǾdîl, VI, 338; Nevevî, Tehzîb, I/1, s. 335; Zehebî, Tezkiretü’l-huffâz, I, 90; a.mlf., AǾlâmü’n-nübelâǿ, IV, 448-449; İbnü’l-Cezerî, Gāyetü’n-nihâye, I, 513; İbn Hacer, Tehzîbü’t-Tehzîb, VII, 217-218; Süyûtî, Tabakāt, I, 41.
Ahmet Özel